Как вы представляете Цыпрука З. Бядуля На каляды к сыну.

Першыню мы знаёмімся з лаўруком праз успаміны яго маці тэклі. яна ўспамінае, якім быў яе сын разумным і прывабным, што нават спадабаўся бяздзетнаму пану і той забраў лаўрука вучыцца ў горад.  мы даведаліся, што лаўрук рэдка прыязджаў да сваіх бацькоў. аднойчы ён прыехаў на каляды, але прыехаў не ў хату сваіх бацькоў, а да пана . у той час быў яшчэ жывы бацька лаўрука цыпрук. тэкля і цыпрук, даведаўшыся, што іх сын прыехаў, кінуліся ў двор да пана: “… доўгі адстайвалі ў кухні, пакуль сын з’явіўся к ім. шчасцю іх канца не было, калі ўгледзелі яго ў чорных суконных вопратках з бліскучымі гузікамі – якраз асэсар! праўда, калі маці кінулася яго абдымаць і цалаваць, дык ён засаромеўся крыху і адсунуўся ўбок”. гэты выпадак ужо настройвае нас на тое, што яшчэ тады, у падлеткавым узросце лаўрук пачаў цурацца сваіх бацькоў. пра гэта сведчаць і словы яго бацькі цыпрука: “глядзі, як ён ужо смяецца знашай гутаркі ды з нас. яго падмогу сарока хвастом змяце. зусім змяніўся твой лаўручок, як папаў пад панскую апеку”. так і сталася. калі старая нямоглая маці прыйшла да свайго сына на каляды, лаўрук, канечне, прызнаў яе, але не прыняў, абазваў “шалёнай жабрачкай” і выкінуў за дзверы, перадаўшы праз лёкая тры рублі. лаўрук, выбіўшыся ў людзі, стаўшы багатым, не мог дазволіць сабе прызнацца перад слугамі, перад іншымі, што яго маці такая старая нямоглая жанчына, якая носіць парванае адзенне, падобная да жабрачкі. ён падумаў, што і тут грошы вырашаюць усё, і спадзяваўся адкупіцца ад сваёй маці, якая гадавала яго, якая хацела яму толькі лепшага. але сын не ацаніў яе памкненні, яе любоў, клопат, пяшчоту. ён не прыняў яе ў такое вялікае свята – на каляды, калі ўся сям’я збіраецца разам. лаўрук вінаваты ў тым, што купіўся на грошы, на матэрыяльнае забеспячэнне, забыўшы пра тое, што маці дала яму жыццё, гадавала яго.  аўтар увёў гэты вобраз лаўрука ў твор, каб паказаць чытачам, што дзеці не павінны адмаўляцца ад сваіх бацькоў, якія б бацькі не былі. нашыя бацькі нас выгадавалі, нам адукацыю, заўсёды у бядзе, і ў радасці. і мы, дзеці, павінны

1)Москва-прекрасный город!(немного опишите Москву,расскажите про нее)
2)Рюасказ про любое место
3)Вывод

Ты такой дурак это такое классное произведение . Прочти его

Не стоит забывать, что это был тяжелый XV век. И казачество играло не последнюю роль в России. В то время, жить было тяжело и опасно.
Тарас Бульба настоящий казак, прежде всего солдат.  Страшно упрямый, гордый, своенравный, отличается грубой прямотой . Настоящий полковник. Не признавал нововведения. Любит разгульную жизнь. Даже на старости лет не боится воевать.   Презирает тех, кто перенимал польские обычаи. И даже по этой причине разругался со своими прежними сослуживцами."Вечно неугомонный, он считал себя законным защитником православия" .
Детей подтрунивает за их учёность, но гордится ими. Отправил их на Сечь, чтобы они стали настоящими козаками. Любит их, это видно и  при казни Остапа. И убийство своего сына, Андрия, далось ему не легко. Товарищи для Тараса играют огромное значение в его жизни. Не даром он провел большую часть жизни на службе. Бок о бок с ними  столько лет. Какую речь он выдал им перед боем. О товариществе, о любви и о русской душе.
К врагам он безжалостен. Стоит вспомнить только  "поминки" об Остапе.
 Мне Тарас очень симпатичен за его характер, стойкость духа, силу, преданность вере и родине.